Οι ήρωες σαν πρότυπα των Πολεμιστών

« Πρέπει να καταφέρουμε να αντιληφθούμε σαν μοντέλο ή αρχέτυπο το χαρακτήρα του πολεμιστή, το μύθο του ήρωα σε όλους τους πολιτισμούς. 

Ήρωες σαν τον Αινεία, τον Αχιλλέα, τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Περσέα, τον Αρτζούνα και τόσους άλλους δοξάζουν σελίδες της ιστορίας σαν αληθινά και τελειοποιημένα μοντέλα του πολεμιστή και του μαθητή των πολεμικών τεχνών.»

Σε όλες τις μυθολογίες συναντούμε διάφορους ήρωες οι οποίοι πρωταγωνιστούν στους διάφορους μύθους. Όλοι κάνουν κάποιες αρχετυπικές πράξεις οι οποίες αποτελούν για τους επόμενους ανθρώπους - αλλά κυρίως για τους πολεμιστές - πρότυπα και σημεία αναφοράς.

Ο ήρωας είναι ένας ημίθεος. Έχει ένα θεϊκό και ένα ανθρώπινο μέρος. Χρησιμοποιεί το θεϊκό μέρος για να βοηθήσει τους ανθρώπους αλλά και για να νικήσει το δικό του ανθρώπινο κατώτερο μέρος στο οποίο οφείλονται οι τυχόν φόβοι, δισταγμοί και άλλα προβλήματα που έχει. Με λίγα λόγια ο ήρωας βγαίνει νικητής από μια εσωτερική και εξωτερική «μάχη ζωής».

Ανάμεσα στους διάφορους τύπους ηρώων - και ηρωίδων - όπως π.χ. τους επώνυμους ιδρυτές πόλεων και θεσμών, τους εφευρέτες τεχνικών, τους λατρευτικούς κ.ά συναντούμε τους επικούς ήρωες. Είναι οι ήρωες οι οποίοι κατεξοχήν είναι πρότυπα για τους πολεμιστές. Είναι αυτοί οι οποίοι κάποτε χάραξαν το δρόμο των πολεμιστών γιατί είχαν ηρωική αντίληψη της ζωής.

Τα κατορθώματα τους είναι που θέλουν να μιμηθούν κατόπιν οι μελλοντικοί πολεμιστές θέλοντας με την σειρά τους και αυτοί να ανέβουν στο επίπεδο των ηρώων. Αυτή η διαδικασία - δηλ το να φθάσει κανείς από το επίπεδο του απλού πολεμιστή η του μαθητή των πολεμικών τεχνών στον ήρωα- είναι μακροχρόνια και επίπονη και αν έχουμε υπόψη και την διδασκαλία για την μετενσάρκωση χρειάζεται πολλές μετενσαρκώσεις για να πραγματοποιηθεί.

Έτσι καθιερώνεται μια λατρεία για αυτούς τους ήρωες η οποία έχει σαν στόχο να θέτει τους πολεμιστές σε συνεχόμενη επαφή με τις ενέργειες των ηρώων αλλά και να τους υπενθυμίζει σταθερά το καθήκον τους. Έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη π.χ. υπήρχαν θεοί προστάτες των πολεμιστών - γιατί και οι θεοί είχαν κάνει τα κατορθώματα του πιο πριν σε ένα κοσμικό επίπεδο και ήταν οι ουράνιοι πολεμιστές - και ουράνιοι ήρωες. Αλλά και στην Ινδία και την Κίνα την Ιαπωνία και την Νότιο Αμερική καθώς και τους Κέλτες και τους βόρειους ευρωπαϊκούς λαούς βρίσκουμε ηρωικά πρότυπα πολεμιστών.

Αν παρατηρήσουμε την ζωή των ηρώων θα διακρίνουμε κάποια στοιχεία τα οποία θα μας είναι χρήσιμα στο να καταλάβουμε καλύτερα το γιατί είχαν μια τόσο σημαντική θέση στις πολεμικές παραδόσεις όλων των λαών. Αλλά και στο να βρούμε ποια είναι αυτά τα στοιχεία της ζωής τους τα οποία πρέπει να μιμηθούν οι μελλοντικοί πολεμιστές αν θέλουν να λέγονται τέτοιοι.
Έτσι διακρίνουμε :

Την Εκπαίδευση
Τις δοκιμασίες (όπως π.χ. να αντιμετωπίσουν τέρατα)
Ένταξη σε ένα Ιδεώδες και Υπηρεσία σε αυτό
Συμμετοχή σε πολέμους και μάχες (εκστρατείες, ταξίδια, κυνήγια)
Τρόπους μάχης
Νίκη πάνω στην καθημερινότητα (Να νικήσουν στη μάχη της ζωής με όπλα τις αρετές τους)
Νίκη πάνω στον φόβο
Νίκη πάνω στον φόβο του θανάτου
Τον τρόπο που πέθαναν
... και πολλά άλλα.

Αν μελετήσουμε τη ζωή των ηρώων στην αρχαία Ελλάδα θα δούμε ότι πολλοί από αυτούς εκπαιδεύτηκαν δίπλα στον Κένταυρο Χείρωνα. Πάνω στο βουνό Πήλιο σε άμεση επαφή με τη φύση, έμαθαν για τα βότανα, την ιατρική, τον χειρισμό των όπλων, το κυνήγι, και γενικά να αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

Δεν υπάρχει ήρωας χωρίς δοκιμασίες. Δοκιμασίες εξωτερικές αλλά κυρίως εσωτερικές. Δοκιμασίες είναι οι άθλοι του Ηρακλή, ο δύσκολος δρόμος που διάλεξε ο Θησέας γεμάτος περιπέτειες και κατορθώματα η είσοδος στο Λαβύρινθο και η πάλη με το Μινώταυρο. Το ίδιο ισχύει για τον Ιάσονα και την Αργοναυτική εκστρατεία, για τον Οδυσσέα και την επιστροφή του στην Ιθάκη. 

Μικρές ή μεγάλες οι δοκιμασίες πάντα θέτουν τον ήρωα μπροστά στο πεπρωμένο του και μπροστά στις σκιές τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσει με επιτυχία. Δεν τις αντιμετωπίζει με ευκολία, αλλά με κόπο και πόνο με βάσανα και κινδύνους. 

Για αυτό ο Ηρακλής όταν ο Οδυσσέας πάει στον Άδη και τον συναντά του λέει:

 Μεγάλες βρήκα συμφορές κι ας ήμουν γιος του Δία»
Ακριβώς με αυτή την αντιμετώπιση των δοκιμασιών είναι που μετατρέπεται ο ήρωας σε πραγματικό ήρωα.

Παρατηρούμε επίσης ότι οι ήρωες εντάσσονται σε κάποια ομάδα και λαβαίνουν μέρος είτε σε κάποια εκστρατεία, όπως η Αργοναυτική, σε ένα πόλεμο όπως ο Τρωικός, στις επικές μάχες του Μαχαμπάρατα οι Παντάβας, ή στο κυνήγι του καλυδώνιου κάπρου άλλοι. Σε αυτές τις πολεμικές περιπέτειες έχουν να αντιμετωπίσουν πολυάριθμους και δυνατούς αντιπάλους και με την επιμονή και το σθένος τους στο τέλος νικούν.

Στις μάχες αυτές εφαρμόζουν όλη τους την τέχνη - σαν πρακτική έκφραση της στρατηγικής και της τακτικής - και μερικές φορές και την πονηριά και τα τεχνάσματα.

Κλασικό παράδειγμα ο πολυμήχανος Οδυσσέας με τις τόσες επινοήσεις του όπως τον Δούρειο Ίππο η το να γυρίσει στο παλάτι του ντυμένος σαν ζητιάνος και τόσα άλλα. Τεχνική εφαρμόζει και ο Ηρακλής για να συλλάβει τον Ερυμάνθιο κάπρο η το ελάφι της Άρτεμης. Και στις μάχες ο καθένας αν θέλει να νικήσει πρέπει να εφαρμόσει πρακτικά όλα όσα έχει μάθει.

« Κάθε αρετή πολεμική να θυμηθείς ειν' ώρα» γράφει ο Όμηρος.
 
Όλοι πάλι οι ήρωες για να γίνουν ήρωες - επειδή δεν είναι αναγνωρισμένοι σαν τέτοιοι από πριν αλλά μετά - πρέπει να εγκαταλείψουν τις πεζές ασχολίες της καθημερινότητας, την οικογένειά τους, το παλάτι τους τα πλούτη και να αναζητήσουν την περιπέτεια.

Μερικές φορές είναι αναγκασμένοι να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι αναζήτησης γεμάτο περιπέτειες όπως οι Ιππότες του Αρθούρου η ο Γιλγαμές στους μύθους της Μεσοποταμίας.

Σε όλες αυτές τις περιπέτειες δεν πρέπει να νομίζουμε ότι οι ήρωες δεν έχουν φόβο. Φοβούνται και πολύ μάλιστα γιατί τα τέρατα που αντιμετωπίζουν δεν είναι αξιοκαταφρόνητα, ούτε οι εχθροί τους λίγοι.

Το χαρακτηριστικό του ήρωα είναι ότι αντιμετωπίζει τους φόβους του και τους νικά. Νικά τους δισταγμούς του και ορμά ανανεωμένος στη μάχη.

« όμως ο Έκτωρ μ'όλα αυτά τη μάχη δεν αφήνει» ....