ΜΕΓΑΣ ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Ορκίζομαι ενώπιον του Αληθινού Θεού οικειοθελώς ότι θέλω είμαι επί ζωής, πιστός εις την εταιρείαν κατά πάντα. Να μην φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ’ ουδένα λόγον αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ ότι γνωρίζω περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή άλλον φίλο μου.

Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβη εις καμίαν άλλην εταιρείαν, όποια και αν είναι, μήτε εις κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα, οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα και των πλέον αδιάφορων ως προς την εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ουδέν.

Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της Πατρίδος μου, των οπαδών και τον ομοφρόνων προς τούτους. Θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και παντελή όλεθρον των, όταν η περίσταση το συγχωρήση.

Ορκίζομαι να μην μεταχειρισθώ ποτέ βίαν δια να συγγνωρισθώ με κανέναν συνάδελφον, προσέχων εξ εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν, να μην λανθασθώ κατά τούτο, γινόμενος αίτιος ακολούθου τινός συμβάντος.

Ορκίζομαι ότι καθώς εγώ παρεδέχθην εις την Εταιρείαν να δέχωμαι παρομοίως άλλον αδελφόν, μεταχειριζόμενος πάντα τρόπον και όλης την απαιτούμενην άργητα εωσού τον γνωρίσω Έλληνα αληθή, θερμόν υπερασπιστήν της Πατρίδος, άνθρωπον ενάρετον και άξιον μόνον να φυλάττη το Μυστικόν, αλλά και να κατηχήση και άλλον ορθού φρονήματος.

Ορκίζομαι να μην ωφελούμαι κατ’ ουδένα τρόπον από τα χρήματα της Εταιρείας, θεωρών αυτά ως ιερόν πράγμα και ενέχυρον ανήκον εις όλον το Έθνος μου. Να προφυλάττομαι παρομοίως και εις τα λαμβανόμενα και στελλόμενα σφραγισμένα γράμματα.

Ορκίζομαι να μη ερωτώ ποτέ κανένα των Φιλικών με περιέργειαν, δια να μάθω ποίος τον εδέχθη εις την Εταιρείαν. Κατά τούτο δε να μην φανερώσω ή να δώσω αφορμήν εις τούτον να καταλάβη ποίος με παρεδέχθη. Να υποκρίνομαι μάλιστα άγνοιαν, αν γνωρίσω το σημείον εις το εφοδιαστικόν τινός.

Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν μου, να είμαι ενάρετος. Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου χωρίς να καταφρονώ τας ξένας. Να δίδω πάντοτε το καλόν παράδειγμα. Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατον. Να σέβωμαι την Διοίκησιν, τα έθιμα, τα κριτήρια και τους Διοικητάς του τόπου εις τον οποίον διατρίβω.

Τέλος πάντων, ορκίζομαι εις Σε, ώ Ιερά πλην τρισαθλία Πατρίς. Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου, ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα, τα οποία τόσους αιώνες έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδιά μου δάκρυα χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν και εις την μέλλουσα Ελευθερίαν των ομογενών μου, ότι αφιερώνουμαι εις Σε.

Η θεία Δικαιοσύνη ας εξαντλήσει εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των ομογενών μου αν ίσως λησμονήσω προς στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος, ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια να μην μολύνω την αγιότητα της Εταιρείας με την συμμετοχήν μου.