7 ΑΡΧΕΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Αυτοί που ανέλυσαν την πράξη της φιλανθρωπίας σαν μείζον ανθρωπιστικό θέμα, με βάση τον ορθολογισμό και την επιστήμη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή πληρεί επτά βασικές αρχές:

1. Ο Αυθορμητισμός Κάθε πράξη Φιλανθρωπίας είναι πάντοτε αυθόρμητη, ενσυνείδητη και οικειοθελής και δεν είναι ποτέ παρορμητική, από συνήθεια ή υπαγορευόμενη από ξένη θέληση. Πηγάζει αβίαστα από την καλωσύνη και την συμπόνια του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, γι’ αυτό είναι γεμάτη κατανόηση, σπουδή και προσοχή, πρόνοια και βαθιά διάθεση προσφοράς, βοήθειας και συμπαράστασης προς τον πάσχοντα άνθρωπο. 2. Η Ελευθερία Κάθε πράξη Φιλανθρωπίας γίνεται πάντοτε με την ελεύθερη θέληση τόσο του φιλανθρώπου, όσο και εκείνου που πάσχει, και δεν υποχρεώνει, με κανένα τρόπο, ούτε τον πρώτο ούτε και τον δεύτερο. 3. Η Δικαιοσύνη Μια πράξη Φιλανθρωπίας ωφελεί πάντοτε ένα άτομο ή μία ομάδα, χωρίς να βλάπτει ένα άλλο άτομο ή μια άλλη ομάδα. Γίνεται δε πάντοτε χωρίς προκατάληψη, συμφέρον ή προτίμηση. Επί πλέον, ο φιλάνθρωπος οφείλει να διαθέτει ακριβή αντίληψη και αίσθηση τόσο των αναγκών του πάσχοντος, όσο και των δικών του δυνατοτήτων. 4. Η Αφάνεια και η Ανιδιοτέλεια Μια πράξη Φιλανθρωπίας είναι πάντοτε αφανής, διότι είναι ανιδιοτελής. Όταν όμως δεν μπορεί ή δεν πρέπει να τηρηθεί η αφάνεια, ας διαφυλάσσεται τουλάχιστον η ανιδιοτέλεια. Ο φιλάνθρωπος δεν επιδιώκει να ωφελείται ούτε να επωφελείται από τον πάσχοντα, είτε άμεσα είτε έμμεσα, είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά. 5. Η Διαφάνεια Μια πράξη Φιλανθρωπίας δεν φοβάται να έρθει στο φως. Είναι αγνή ενώπιον του Θεού, είναι έντιμη και ειλικρινής, αλλά και νόμιμη ενώπιον των ανθρώπων. Η αληθής, ακριβής και συστηματική ενημέρωση και πληροφόρηση παντός τρίτου σχετικά με τους πόρους, τα μέσα και τα αποτελέσματα της φιλανθρωπικής δράσης, είναι καθήκον απέναντι στην ιδέα και την διάδοση της Φιλανθρωπίας. 6. Η Αρχή του Αποτελέσματος Η αποτελεσματικότητα κάθε πράξεως Φιλανθρωπίας κρίνεται και από το αν: α) επιστρέφει στον πάσχοντα την αυτάρκεια, το αυτεξούσιο και την αξιοπρέπεια τα οποία, λόγω της ατυχίας του ή της δυστυχίας του, ενδεχομένως, απώλεσε, αλλά και, ακόμα βαθύτερα, β) αναβιώνει την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη μέσα στον πάσχοντα, ενώ παράλληλα καλλιεργεί και εμπεδώνει την Ταπεινοφροσύνη, την Δικαιοσύνη και την Ισχύ μέσα στον φιλάνθρωπο. 7. Η Αρχή της Φιλαλληλίας και της Αδελφοσύνης Η Φιλανθρωπία δεν είναι μια εκδήλωση οίκτου προς τον πάσχοντα αλλά μια έκφραση ανάγκης του φιλανθρώπου. Εκείνος που σήμερα είναι αδύνατος και πάσχει, αύριο μπορεί να είναι δυνατός και ευτυχής, ενώ εκείνος που σήμερα είναι δυνατός και ευτυχής, αύριο μπορεί να είναι ασθενής και να πάσχει.