Αινστάιν

Ο Αινστάιν για το ιδανικό της ειρηνικής συμβίωσης Ιουδαίων και Αράβων

"Δεν υπάρχει πρόβλημα με τόση μεγάλη σημασία για μας τους Εβραίους όσο το να σταθεροποιήσουμε εκείνο που επιτελέστηκε με καταπληκτική δραστηριότητα και με μοναδική αυτοθυσία. Μακάρι η χαρά και ο θαυμασμός που μας γεμίζουν όταν σκεφτόμαστε όλα αυτά που επιτέλεσε αυτή η μικρή ομάδα των ενεργητικών και σοβαρών ανθρώπων, να μας δώσει την δύναμη να δεχτούμε την μεγάλη ευθύνη που μας ανέθεσε η σημερινή κατάσταση.


Όταν όμως εκτιμούμε τα επιτεύγματα, ας μην χάνουμε από τα μάτια μας την υπόθεση που πρέπει να υπηρετηθεί απ' αυτά τα επιτεύγματα: να δημιουργηθεί μια κοινότητα που να συμφωνεί όσο το δυνατό περισσότερο με τα ηθικά ιδανικά του λαού μας, όπως διαμορφώθηκαν στην διάρκεια μιας μακρόχρονης ιστορίας.

Ένα απ' αυτά τα ιδανικά είναι η ειρήνη, η θεμελιωμένη επάνω στην κατανόηση και τον αυτοπεριορισμό, και όχι στην βία. Όταν είμαστε εμποτισμένοι μ' αυτό το ιδανικό, η χαρά μας σκιάζεται από την λύπη, γιατί οι σχέσεις μας με τους Άραβες σήμερα κάθε άλλο παρά πλησιάζουν σ' αυτό το ιδανικό. 

Ίσως να είχαμε φτάσει σ' αυτό το ιδανικό, αν μας άφηναν να εργαστούμε, αδιατάρακτα από άλλους, για τις σχέσεις μας με τους γείτονές μας, γιατί θέλουμε την ειρήνη και καταλαβαίνουμε πως η μελλοντική μας ανάπτυξη εξαρτάται από την ειρήνη.

Το ότι δεν μπορέσαμε να διαμορφώσουμε μια αδιαίρετη Παλαιστίνη, όπου Ιουδαίοι και Άραβες θα ζούσαν ως ίσοι, ελεύθερα και ειρηνικά, οφείλεται στην παρέμβαση των Εντεταλμένων Δυνάμεων.

Αν ένα έθνος κυριαρχεί σε άλλα έθνη, δύσκολα μπορεί να αποφύγει το χαρακτηριστικό έμβλημα του Διαίρει και Βασίλευε. Σε απλή γλώσσα αυτό σημαίνει: να δημιουργείς διχόνοιες μέσα στον κυβερνώμενο λαό, ώστε να μην μπορεί να ενωθεί και να αντισταθεί στον ζυγό που του επιβάλλεται. 

Ωραία, ο ζυγός έφυγε, αλλά το σπέρμα της διχόνοιας έδωσε καρπούς που μπορούν να προξενούν κακό για αρκετό καιρό ακόμα -ας ελπίσουμε όχι για πάρα πολύ καιρό".

 (Απόσπασμα από το βιβλίο του Αλβέρτου Αϊνστάιν, "Ο σημερινός κόσμος",)