Νίκος Καζαντάκης: Βαριά η ζωή σου, γέροντά μου· θέλω κι εγώ να σωθώ, δεν υπάρχει άλλος δρόμος;
— Πιο βολικός; έκαμε ο ασκητής και χαμογέλασε με συμπόνια.
— Πιο ανθρώπινος, γέροντά μου.
— Ένας μονάχα δρόμος.
— Πώς τον λέν;
— Ανήφορο· ν’ ανεβαίνεις ένα σκαλί· από το χορτασμό στην πείνα, από τον ξεδιψασμό στη δίψα, από τη χαρά στον πόνο· στην κορφή της πείνας, της δίψας, του πόνου κάθεται ο Θεός. Στην κορφή της καλοπέρασης κάθεται ο Διάβολος· διάλεξε.
— Είμαι ακόμα νέος· καλή ‘ναι η γής, έχω καιρό να διαλέξω.
Άπλωσε ο ασκητής τα πέντε, κόκαλα του χεριού του, άγγιξε το γόνατό μου, με σκούντηξε:
— Ξύπνα, παιδί μου, ξύπνα, πριν σε ξυπνήσει ο Χάρος.
Ανατρίχιασα.
Από την «Αναφορά στον Γκρέκο», εκδ. Ελένη Καζαντζάκη, 1964
Ξύπνιος (από το έξω+ύπνος, που λέει και ο Λ.)είναι αυτός που ζει μέσα στον πόνο.Αυτός ζει και δεν υπάρχει απλά.Αλλά και όλοι οι άνθρωποι δεν τραβούν ένα σταυρό,δεν κάνουν θυσίες, ποιός νοιάζεται για την ανάσταση όταν υπάρχει σταύρωση.Ελπίζουμε για την ανάσταση γιατί φοβόμαστε...Δεν είμαστε ελεύθεροι...γιατί φοβόμαστε και ο φόβος μαζί με τις όποιες φοβίες μας είναι ο Γολγοθάς μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ''— Ξύπνα, παιδί μου, ξύπνα, πριν σε ξυπνήσει ο Χάρος.'' νομίζω σημαίνει ότι επειδή μπορεί να σου συμβεί ανά πάσα στιγμή πρέπει να ξεκινήσεις άμεσα τον δρόμο προς την αρετή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι και οι δύο ερμηνείες αγαπητοί φίλοι είναι σωστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα στο παραπάνω απόσπασμα το "Ξύπνα , παιδί μου...Χάρος" είναι αυτό που λέει ο Ανώνυμος, απλά παρέθεσα και μια άλλη εκδοχή του "Ξύπνιος"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφώνησα με την Μάριαν απλά είπα αυτό που κατάλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφή