Εσωτερικό Θιβέτ

Το φιλοσοφικό μυστικό του Θιβέτ βρίσκεται σ’ εκείνη την Διδασκαλία που μιλά για τρεις θεμελιώδεις Αρχές που εκδηλώνεται η Φύση σε όλη της την μεγαλοπρέπεια και που αυτές οι ίδιες Αρχές, με διαφορετικά ονόματα, συναντώνται στη φιλοσοφία όλων των μυητικών φιλοσόφων και Πολιτισμών.

 Αυτές οι τρεις Αρχές είναι: ο Μακρόκοσμος (Ουρανός), ο Μικρόκοσμος (Γη) και ο Άνθρωπος.

Οι έννοιες Κι, Σάρα και Μπάντγκαν σύμφωνα με την μετάφραση του Κόρβιν-Κρασίνσκι:

Κι, είναι «η Λογική (ΛΟΓΟΣ) που διαπερνά και στηρίζει το Σύμπαν».

Σάρα, είναι «η Αρχή που κατέχει τον κόσμο και κινεί κάθε δραστηριότητα»

Μπάντγκαν είναι «η Αρχή της Παθητικότητας», είναι η Ύλη.

Η ιστορία πλέκεται από ηρωικές πράξεις όπως ήδη είπαμε, και καθώς οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις γίνονταν πάντοτε από πραγματικά μεγάλους ανθρώπους, έτσι η μεγαλύτερη αυθεντία των τελευταίων αιώνων στον χώρο του Εσωτερισμού, η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ, στο διάστημα 1856 – 1870 επισκέφθηκε (με τα μέσα της εποχής) το Θιβέτ τρεις φορές και μέσω αυτής της τότε νεαρής Φιλοσόφου, ανακαλύφθηκε το πιο απόκρυφο Θιβέτ καθώς σ’ αυτόν τον τόπο, όχι τυχαία, φυλασσόταν ένας θησαυρός, ίσως το πιο αρχαίο Βιβλίο στο οποίο κρύβονταν τρομερά μυστικά.  

 Στη «Μυστική Δοξασία» η Μπλαβάτσκυ εξηγεί: «Η αποκαλυμμένη Ίσιδα» αρχίζει με την αναφορά σε ένα «αρχαίο βιβλίο». Αυτό το βιβλίο είναι η πρώτη πηγή, το αυθεντικό πρωτότυπο βάσει του οποίου δημιουργήθηκαν πολλοί απ’ τους τόμους του Κιου-τι …Είναι γραμμένο σε Σενζάρ, τη μυστική μυητική γλώσσα. Οι θεϊκές υπάρξεις το υπαγόρευσαν στους Γιους του Φωτός στην κεντρική Ασία, κατά ΄την αρχή της δικής μας πέμπτης φυλής. Υπήρχαν καιροί που τη Σενζάρ την γνώριζαν όλοι οι μύστες και που οι πρόγονοι των Τολτέκων την καταλάβαιναν τόσο καλά, όπως και οι χαμένοι κάτοικοι της Ατλαντίδας (Τέταρτη Φυλή), οι οποίοι με την σειρά τους την πήραν από τους σοφούς της τρίτης φυλής. Οι Μανού την κληρονόμησαν από τους Ντέβα της δεύτερης και πρώτης φυλής».  

Απομνημόνευσε με ακρίβεια δύο βιβλία από τη «Στάντζα των Ντζιάν» (Στάντζα: Λόγοι των Ντζιάν: από την σανσκριτική λέξη «Ντιάνα» που σημαίνει Στοχασμός). Αργότερα κατέγραψε αυτά τα βιβλία, που αποτελούν τον κεντρικό κορμό του τεράστιου έργου της «Μυστική Δοξασία» και τα έκδωσε χωριστά.

Οι «Στάντζα των Ντζιάν» που μετέφρασε η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος μιας σειράς βιβλίων με τον τίτλο «Κιού-τι», τα οποία είναι γραμμένα πάνω σε φύλλα φοινικιάς, που με κάποια άγνωστη τεχνική (αλχημική;) έχουν γίνει άφθαρτα και καμιά γνωστή δύναμη (νερό, οξέα, αέρας, φωτιά, κλπ) δεν μπορεί να τα καταστρέψει. Είναι γραμμένα σε μια πολύ αρχαία γλώσσα, την Σενζάρ. Πρόκειται για μια ιερογλυφική γλώσσα που διατηρείται ακόμα σε μερικές αδελφότητες. 

Αν συνειδητοποιούμε την αυθεντικότητα αλλά και το βάθος αυτών των γραπτών, τότε, μόνο και μόνο με την σκέψη ότι έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε αυτά τα έργα που τόσο γενναιόδωρα μας προσέφεραν τον καρπό τόσο μεγάλων μόχθων, δεν θα φανεί έξυπνο ν’ αφήσουμε να πάνε χαμένα .

 Το πρώτο βιβλίο από την «Στάντζα των Ντζιάν» αναφέρεται στην Κοσμογένεση. Θυμίζει την Αριθμοσοφία του Πυθαγόρα, μεταξύ άλλων αρχαίων Δοξασιών και, όπως προαναφέραμε, οι ίδιες Γνώσεις ήταν κοινές σε όλους τους μεγάλους Μύστες.

 Η πρώτη Στάντζα, μας περιγράφει (με συμβολικές εικόνες) τη διαδικασία εκδήλωσης

 Το δεύτερο, ασχολείται με την Ανθρωπογένεση. Σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου,

Οι θέσεις της Μυστικής Δοξασίας συγκρούονται τόσο με τη σύγχρονη επιστήμη όσο και με τα σύγχρονα θρησκευτικάδόγματα. Ο «μεταφυσικός» ή υπερβολικός ίσως χαρακτήρας αυτών των διδασκαλιών, αν και συμβολικός, είναι τόσο πολύ αντίθετος με το κενό γράμμα της Βίβλου ή με τις θέσεις της επίσημης Επιστήμης, ώστε να προκαλεί μια σκανδαλώδη άρνηση εκ μέρους των σημερινών «Ειδημόνων-Αρχόντων». 

Από την άλλη πλευρά, οι σχετικοί με τον Εσωτερισμό, γνωρίζουν ότι αυτές οι Διδασκαλίες πρέπει να είναι σωστές γιατί πρώτον είναι οι πιο λογικές και δεύτερον διευθετούν όλες τις δυσκολίες που προκύπτουν, δίνοντας πραγματικές απαντήσεις.