ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής παρουσιάζεται ως ο άμεσος πρόδρομος του Λυτρωτού Φωτός ή του ηλιακού Χριστού, και ότι είναι η διανοητική αυγή, η οποία στα πνεύματα προηγείται της ημέρας της πλήρους κατανοήσεως.

Αυστηρή και τραχεία η φωνή του αντηχεί δια μέσου της ξηρότητος και του αγόνου της ερήμου, και ξυπνά τους κοιμισμένους αντίλαλους. Οι ορμητικοί της τόνοι συνταράσσουν τις διάνοιες που αποστάτησαν και τις προετοιμάζουν στο να αρπάξουν τις αλήθειες, οι οποίες θα αποκαλυφθούν.

  

     Μελετώντας περαιτέρω την ζωή του Ιωάννου του Προδρόμου, παρατηρούμε ότι είναι δυνατόν να χωρισθεί σε τρεις περιόδους:

   Η πρώτη από τις περιόδους αυτές είναι η περίοδος της αυστηρής αυτοσυγκεντρώσεως μέσα στην μονοτονία της ερήμου και αντιστοιχεί προς τον βαθμό του  Δοκίμου. 

   Η δεύτερη είναι εκείνη κατά την οποία εξέρχεται στον κόσμο, δρώντας προς το καλό των συνανθρώπων του και αντιστοιχεί προς τον βαθμό του Μοναχού.

  Η Τρίτη είναι εκείνη κατά την οποίαν, καθιστάμενος μεγαλόσχημος διδάσκαλος με την αληθή έννοια του όρου, ζει υπεράνω της εξωτερικής ζωής, κλεισμένος μέσα στον κόσμο των ιδεών και της συνειδήσεώς του, υπό το φάσμα και εν αναμονή του θανάτου, τον οποίον δέχεται με θάρρος και καρτερία. 

Αν  ο Άγιος Πρόδρομος, συμβολικώς αναπαριστά τις αμυδρές λευκότητες της πρωίας,  σε αντίθεση ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής αναπαριστάται, ως περιβαλλόμενος από όλην την καταπόρφυρον δόξαν της δύοντος Ηλίου, ότι προσωποποιεί το λυκόφως της εσπέρας, που καλύπτει τον ουρανόν, όταν ο ήλιος κρύπτεται υπό τον ορίζοντα. 

Επίσης ότι, ο προτιμηθείς μαθητής του Διδασκάλου, υπήρξε όντως ο έμπιστος των μυστικών διδασκαλιών, που προορίζονταν για τις εκλεκτές διάνοιες των μελλόντων χρόνων, και ότι ως γνωστό, σαυτόν  αποδίδουν την Αποκάλυψη, η οποία υπο το πρόσχημα ότι θα αποκαλύψει τα χριστιανικά μυστήρια, τα καλύπτει με αινίγματα, τα οποία είναι υπολογισμένα, έτσι ώστε να παρασύρουν τα διορατικά πνεύματα επέκεινα των στενοτήτων του δόγματος. 

       Πολλές αρχές και διδασκαλίες  βρίσκονται μέσα στα έργα του  Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού, ο πρόλογος του Ευαγγελίου του αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο εσωτερισμού.

     Ετυμολογικά, κατά μίαν εκδοχή,  το όνομα Ιωάννης παράγεται από το εβραϊκό  Jeho H’ Annam, το οποίο μεταφράζεται:  "ο ευνοούμενος του Θεού (Jeho)". ομοίως και το όνομα Αννίβας (HANNIBAL) Η’ Αnni Baal, το οποίο σημαίνει: " Ο ευνοούμενος του Βαάλ". Τόσο ο Jeho όσο και  ο Βάαλ δεν είναι άλλοι από ονομασίες του Ηλίου, στον οποίον οι Εβραίοι μύστες έβλεπαν την εικόνα του  Θεού  του φωτός, το οποίον φωτίζει τις διάνοιες των ανθρώπων. 

Το όνομα λοιπόν  Jeho H’ Annam – Johannes – Ιωάννης , γίνεται, μπορούμε να πούμε, συνώνυμο του φωτισμένου ανθρώπου.   

Δ. Τσολάκης