Επί του Ορους Ομιλία

«Μην κρίνετε για να μην κριθείτε»

Η «Επί του Ορους Ομιλία» παραμένει η πιο σημαντική της χριστιανικής διδασκαλίας. Κείμενο ποιητικό και γοητευτικό, γέμει στοιχείων που αργότερα θα καθορίσουν την έκφραση μεγάλου μέρους της δυτικής φιλοσοφικής σκέψης.

Εύκολα εντοπίζει κανείς στον απλό ανθρωπισμό της τα σπέρματα των βασικών αρχών της δυτικής Ηθικής, αρχών που επιβίωσαν και εντάθηκαν ακόμη περισσότερο στη φιλοσοφική σκέψη που αντιπάλεψε τη χριστιανική θρησκεία.

Εκφωνήθηκε την τρίτη δεκαετία της επίγειας ζωής του Ιησού του Ναζωραίου, τον οποίο η χριστιανική θρησκεία αναγνωρίζει ως τον Μεσσία, τον Υιό του Θεού. (Η λέξη «Χριστός» - κυριολεκτικά ο «φέρων το Χρίσμα», ο «επιλεγμένος» - αρχικά ήταν επωνυμία και όχι κύριο όνομα.)


Καταγραμμένη στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (ε´ 3 - ζ´ 27), το πρώτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η «Επί του Ορους Ομιλία» παραδίδει οδηγίες για την ευσεβή ζωή των πιστών, επανερμηνεύει τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης υπό το φως της νέας διδασκαλίας και κληροδοτεί τα δύο, σημαντικότερα ίσως, επιγράμματα της χριστιανικής Ηθικής: τους Μακαρισμούς («Μακάριοι οι πτωχοί...») και την Κυριακή Προσευχή («Πάτερ ημών...»).


 " Μακάριοι όσοι συναισθάνονται την πνευματική τους φτώχεια, διότι σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι όσοι πενθούν, διότι αυτοί θα παρηγορηθούν………..


…Καθέναν που ακούει τα λόγια μου αυτά και τα κάνει πράξη, τον παρομοιάζω με άνθρωπο φρόνιμο που έχτισε το σπίτι του πάνω σε πέτρα. Και έπεσε η βροχή και ήρθαν οι χείμαρροι και φύσηξαν οι άνεμοι και έπεσαν με ορμή πάνω στο σπίτι αυτό και δεν γκρεμίστηκε. Διότι ήταν θεμελιωμένο πάνω στην πέτρα.


Και καθέναν που ακούει τα λόγια μου αυτά και δεν τα κάνει πράξη, τον παρομοιάζω με άνθρωπο ανόητο που έχτισε το σπίτι του πάνω σε άμμο. Και έπεσε η βροχή και ήρθαν οι χείμαρροι και φύσηξαν οι άνεμοι και χτύπησαν με ορμή το σπίτι αυτό και γκρεμίστηκε. Και η πτώση του ήταν μεγάλη. "