«Η Λερναία Ύδρα»

ΑΘΛΟΣ 8ος 

Η Λερναία Ύδρα ήταν μυθικό όν με εννέα φιδίσια κεφάλια, καρπός της Έχιδνας και του Τυφώνα, ήταν αθάνατη. Δρούσε στην περιοχή Λέρνη (απ'όπου και το όνομα), βαλτότοπο νότια του Άργους. Συγκεκριμένα, το άντρο της βρισκόταν στους πρόποδες του όρους Ποντίνου, κοντά στη λεγόμενη Πηγή της Αμυμώνης.

Τη νύχτα έβγαινε και ρήμαζε τα ζώα της περιοχής. Τη μέρα δεν επέτρεπε σε κανένα να ποτίσει τα χωράφια του. Ο Ηρακλής έπρεπε να σκοτώσει τη Λ. Ύδρα. Ο Ηρακλής είδε πως κόβοντας ένα κεφάλι ξεπηδούσαν δύο άλλα. Τότε, ζήτησε από τον ανιψιό του Ιόλαο που τον ακολούθησε, να καίει τον κομμένο λαιμό πριν βγουν τα δύο κεφάλια. Το τελευταίο, το αθάνατο, το έθαψε στα βάθη της γης κάτω από ένα βράχο.

Ο βασιλιάς Ευρυσθέας όμως δεν παραδέχτηκε αυτό τον άθλο,  με την δικαιολογία ότι τον βοήθησε ο ανιψιός του, Ιόλαος.

Τα εννέα κεφάλια είναι ένας αριθμός που προκύπτει από το 3 Χ 3, η τριαδικότητα, σώμα ψυχή πνεύμα.Το ελάττωμα που κόβεται, αντί να χαθεί διπλασιάζεται. 

Στην ουσία χρειάζεται όχι κοπή, γιατί το στέλεχος παραμένει, αλλά κάψιμο και μάλιστα με το Ιερό Πυρ, το εσώτερο πυρ. Μόνο τότε χάνεται το ελάττωμα. Μέσα στο βάλτο  των παθών χρειάζεται ο εξαγνισμός. Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται το δηλητήριο των επιθυμιών του ασυνειδήτου. Το κεντρικό κι αθάνατο κεφάλι, υποτάσσεται, ζει αλλά εξουσιάζεται από τον άνθρωπο.

Ο Ηρακλής χρειάζεται τρία στοιχεία για να εξαγνίσει το τρισυπόστατό της ύπαρξής του: ταπεινότητα για να δει την κατάσταση αντικειμενικά  θάρρος για να αντιμετωπίσει τη κατάσταση και διάκριση για να βρει τον τρόπο να νικήσει.

Ωστόσο, το τέρας του υποσυνειδήτου μπορεί να έχει τα εξής εννέα ελαττώματα:

1) κακή χρήση της σεξ. ενέργειας (λαγνεία)

2) άνεση στη ζωή τροχοπέδη για πάλη

3) συσσώρευση χρήματος - αγαθών

4) φοβίες

5) μίσος (η ρίζα του στην άρνηση της ένωσης, της αγάπης)

6) επιθυμία για δύναμη

7) υπερηφάνεια

8) χωριστικότητα (αντίθεση κοινωνικών θέσεων, μεταξύ εθνών, ομάδων)

9) σκληρότητα (πρόκληση πόνου στον συνάνθρωπο)

Το αθάνατο κεφάλι, που δεν σκοτώνει ο ήρωας αλλά το ελέγχει, είναι η γενεσιουργός δύναμη.

Ο Ηρακλής πριν αναλάβει τους άθλους σκότωσε εκεί που έπρεπε να αγαπήσει. Σ αυτό τον άθλο, εισάγει φως στα σκοτάδια της ψυχής, πετυχαίνει τον εξαγνισμό και τον μετασχηματισμό, επέρχεται ο θάνατος δυνατών παθών κι η ψυχή αναγεννάται.