Ελευθερία και Χρηστοήθεια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. 

Σαν ουσιαστικά ελεύθερο άνθρωπο οφείλουμε να χαρακτηρίσουμε την ατομικότητα, που έχει πια κατορθώσει να απαλλαγεί από όλα τα επίκτητα βάρη, από όλα τα ξένα για την προσωπικότητα του στοιχεία, με τα οποία τον προίκισαν ως την ηλικία αυτή γονείς, περιβάλλον, σχολείο, θρησκεία, ιστορία, παράδοση και κάθε άλλος παράγων, που άσκησε επάνω του κάποια επίδραση.

Ελεύθερος, είναι ο άνθρωπος που έχει διαμορφώσει την προσωπικότητα του, έχει φτιάξει το «πιστεύω» του, ανεξάρτητα απ' τις διάφορες συνιστώσες δυνάμεις που επέδρασαν ως αυτή την ηλικία επάνω του,  τις οποίες αφού  αξιοποίησε κατάλληλα δεν αλλοτριώθηκε και είναι πια ο πραγματικός του εαυτός, υπακούοντας έτσι στο μέγιστο και πρωταρχικό νόμο της ανομοιότητας.

Ελεύθερος είναι, οποίος έχει αποβάλει κάθε παθητικότητα στις διάφορες ξένες επιδράσεις και έχοντας κρίνει το κάθε τι, που ως τότε έχει γνωρίσει, διάλεξε και κράτησε εκείνο, πού είναι καθαρά δικό του πού πέτυχε μια κάθαρση της προσωπικότητας από κάθε ξένη δυσαρμονική πρόσμιξη, από κάθε νοθεία εθίμων, συνθηκών, ηθών, θεσμών, δογμάτων, που περιορίζουν την ελευθερία του και την εκδήλωση της ίδιας της δικής του σκέψης.

Όμως, ελεύθερος είναι εκείνος, που επί πλέον έχει την απόφαση να αλλάζει τις οποιεσδήποτε απόψεις, αν γι' αυτό πεισθεί, πώς έτσι πρέπει, πώς αυτό επιβάλλει ή αλήθεια ξεπερνώντας την εγωιστική αρνητικότητα.

ΧΡΗΣΤΟΗΘΗΣ. 

Είναι μάλλον αντιληπτό, ποιος μπορεί, να χαρακτηρισθεί χρηστοήθης, όπως επίσης είναι γνωστό, πως κανένας συνηθισμένος άνθρωπος δεν κατορθώνει πριν περάσουν πολλά χρόνια με αδιάκοπη προσπάθεια και επίμονη άσκηση, να γίνει κυριολεκτικά χρηστοήθης.

Βέβαια η χρηστοήθεια είναι προϋπόθεση και για την ελευθερία, αφού είναι γνωστό πως ζωή, που δεν βασίζεται σε κανόνες χρηστοήθειας, δικαιοσύνης, ηθικής, επιβάλλει δουλεία στον άνθρωπο, στέρηση  της ελευθερίας του ως προς τον εαυτό του, όσο και ως προς τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους.

Γενικά σαν χρηστοήθης, πρέπει να θεωρείται εκείνος που:

• Ξεχωρίζει την έννοια του Καλού και του Κακού, σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης.
• Γνωρίζει την Αλήθεια από την Πλάνη, πού εκφράζει την Αγάπη αντί του Μίσους.
• Επιδιώκει τη Γνώση, με την οποία θα περιορίσει την έκταση της Αμάθειας.