Ο έβδομος άθλος του Ηρακλή ήταν να φέρει ζωντανό στις Μυκήνες, τον μαινόμενο ταύρο, ο οποίος έκανε μεγάλες καταστροφές στο νησί της Κρήτης.
Ο μύθος λέει για ένα πανέμορφο και δυνατό ταύρο που χάρισε ο θεός Ποσειδώνας στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, με σκοπό να τον θυσιάσει για χάρη του.
Ο ταύρος αυτός γεννήθηκε από τον αφρό της θάλασσας, εκεί όπου γεννήθηκε κι η θεά Αφροδίτη, κυβερνήτης του ζωδίου του Ταύρου.
Όμως ο Μίνωας θαύμαζε τον ταύρο και δεν μπορούσε να τον θυσιάσει. Το άφησε λοιπόν ελεύθερο στο νησί. Ο Μίνωας, ας θυμηθούμε, είχε τον Λαβύρινθο και τον Μινώταυρο. Εκεί που χάνονταν κάθε χρόνο νέοι, βορά του θηρίου.
Ο Λαβύρινθος συμβολίζει μεταξύ άλλων την πλάνη, κι αυτό είναι σαφές από τη σύνδεσή του με τον ταύρο του Ποσειδώνα.
Ο Ηρακλής διατάχθηκε να συλλάβει τον ταύρο και να τον φέρει στη στεριά. Αφού τον κυνήγησε σ όλο το νησί, κατόρθωσε να τον καβαλικέψει και διέσχισε μαζί του τα νερά της θάλασσας, φέρνοντας το ζώο στην στεριά.
Λέγεται μάλιστα, πως τον οδήγησε σε μία πύλη με τρεις Κύκλωπες, οι οποίοι ονομάζονταν Βρόντος (Βροντή), Στερώπις (Αστραπή) και Aργος (η Στροβιλιζόμενη Ενέργεια).
Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα αυτού του άθλου;
Όταν ο αναζητητής της γνώσης τιθασεύσει τις παρορμητικές του σκέψεις, έρχεται η σειρά της επιθυμίας και της πλάνης.
Ο μύθος αναφέρεται στη κοσμική ευαισθησία και τη δύναμη της επιθυμίας που μας κυβερνά.
Ο Μίνωας αγάπησε τον ταύρο και δεν άκουσε την εντολή του θεού που του προσέφερε το δώρο για να το κάνει θυσία.
Το κράτησε.
Γοητεύτηκε και η γοητεία έφερε την καταστροφή.
Ο Ηρακλής καλείται να απαλλαγεί από την πλάνη της επιθυμίας, σε συναισθηματικό αλλά και σε φυσικό επίπεδο. Αυτή η επιθυμία δεν πρέπει να καταπιεστεί, αλλά να ελεγχθεί και να χρησιμοποιηθεί σωστά.
Βλέπουμε τον Ηρακλή να διασχίζει τη θάλασσα των συναισθημάτων και της γοητείας και να φέρνει τον ταύρο σε στέρεο έδαφος.
Στη συνέχεια τον οδηγεί στους Κύκλωπες στους "μυημένους", που βλέπουν με το τρίτο μάτι, δηλαδή της ψυχής με τις 3 εκδηλώσεις ενέργειάς της (αστράφτει - δονείται και στροβιλίζεται προς την ανοδική της πορεία).
Φίλε Κώστα, συγχαρητήρια για το εξαιρετικό άρθρο σου. Οι δυο-τρεις συζητήσεις που προλάβαμε να κάνουμε μου λείπουν πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή