Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009
Ιερή Γεωμετρία
Οι αρχαίες πόλεις της Ελλάδος δεν αποτελούσαν μόνες τους δίκτυο γεωδαιτικό τριγωνομετρικό στηριζόμενο στις αναλογίες των πλευρών των τριγώνων, παρά μόνο αν συνδεόταν με ιερούς χώρους και κέντρα λατρείας. Φαίνεται λοιπόν ότι οι ιεροί χώροι αποτελούσαν τα σταθερά σημεία και βάσει αυτών προσδιοριζόταν οι θέσεις για την οικοδόμηση κτηρίων, μιας πόλης, ή άλλων ιερών χώρων.
Το τριγωνομετρικό δίκτυο που ξεθάψαμε από το βάθος των αιώνων, διαμορφώθηκε με την πάροδο των χιλιετιών σε ένα γιγάντιο ωραίο και θαυμαστό έργο του Αρχαίου Ελληνισμού, που καλύπτει σχεδόν ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο και αποτελεί την αποθέωση της γεωμετρίας, της προμελέτης και της γεωδαισίας.
Σε πάρα πολλά σχεδιαγράμματα και χάρτες διακρίνετε η αναλογία και η συμμετρία σε κέντρα λατρείας, ιερά, καθώς και κορυφαίες πόλεις του αρχαίου πολιτισμού μας.
Αυτά μαρτυρούν την συνάντηση της Θρησκείας με τα Μαθηματικά, με την Φιλοσοφία, την Γεωγραφία, την Τοπογραφία, την Γεωδαισία, την Φυσική, την Αρχιτεκτονική καθώς και την Αστρονομία. Κατά κάποιο τρόπο αποδεικνύεται ότι πρόγονος και μητέρα των επιστημών υπήρξε η Θρησκεία και πάντα υπήρχε συνάντηση αυτής με την Φιλοσοφία, την Επιστήμη και την Τεχνική.
Το Γεωδαιτικό τριγωνομετρικό λοιπόν δίκτυο της Ελλάδος δεν παρουσιάζει συμμετρικές αναλογίες σε περιορισμένες εκτάσεις, αλλά παρουσιάζει αναλογίες επί πολύ μεγάλων αποστάσεων δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιομέτρων και είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε ότι εις την Αρχαία Ελλάδα είχε ανακαλυφθεί μέθοδος μετρήσεων μεγάλων αποστάσεων και με μεγάλη ακρίβεια.
α’ - Έτσι βλέπουμε ότι σε ευθεία γραμμή οι Δελφοί απέχουν εξ ίσου από την Ακρόπολη και την Ολυμπία δηλ. 122.650 μέτρα περίπου.
β’ - Η απόσταση Δελφών Επιδαύρου ισούται με το μεγαλύτερο τμήμα της χρυσής τομής της αποστάσεως Επιδαύρου – Δήλου.
γ’ – Η απόσταση Σπάρτης – Ολυμπίας ισούται με το μεγαλύτερο τμήμα της χρυσής τομής της αποστάσεως Σπάρτης – Αθήνας.
δ’ – Η απόσταση Δήλου – Ελευσίνας (169.000 μέτρα) ισούται με το μεγαλύτερο τμήμα της χρυσής τομής της αποστάσεως Δήλου – Δελφών.
ε’ – Η απόσταση Κνωσού – Δήλου είναι ίση προς το μεγαλύτερο τμήμα της χρυσής τομής της αποστάσεως Κνωσού – Χαλκίδας.
Απέχουν λοιπόν σχεδόν ίσα οι κάτωθι πόλεις και τα κέντρα λατρείας της αρχαίας εποχής.
Από την Κνωσό, η Σπάρτη και η Επίδαυρος.
Από την Δήλο, οι Θήβες και η Σμύρνη (198.500 μ.), όπως και το Ασκληπιείο της Κω και το Ασκληπιείο της Επιδαύρου.
Από την Σπάρτη, η Κνωσός και η Δωδώνη, όπως επίσης οι Δελφοί και το Σούνιο.
Από το Άργος, οι Δελφοί και η Ολυμπία.
Από τις Μυκήνες, η Σπάρτη, η Ελευσίνα και το Τροφώνιο Μαντείο.
Από την Αθήνα, η Δήλος και η Σπάρτη (149.500 μ.)
Από την Δωδώνη, η Αθήνα και η Σπάρτη
Από την Κόρινθο, η Ελευσίνα και η Θήβα
Από την Επίδαυρο, οι Δελφοί και η Ηραία Αρκαδίας
Από την Ολυμπία, η Αφαία και η Θήβα
Από την Αφαία, οι Δελφοί και η Σπάρτη
Από την Ελευσίνα, η Ολυμπία και η Πάρος.
Από τις παραπάνω αποστάσεις και της μελέτης των θέσεων άλλων πόλεων της Αρχαίας Ελλάδας προκύπτει η εκπληκτική θέση των Δελφών έναντι των σπουδαιότερων ιερών και κέντρων λατρείας της αρχαιότητας. Όπως είπαμε πιο πάνω οι Δελφοί απέχουν εξ ίσου από την Ακρόπολη και την Ολυμπία, επομένως το τρίγωνο Ακροπόλεως – Δελφών - Ολυμπίας, είναι ισοσκελές και στον πόδα του ύψους από τους Δελφούς ευρίσκεται η Νεμέα.
Τα ορθογώνια τρίγωνα Ακρόπολις - Δελφοί - Νεμέα, και Νεμέα – Δελφοί - Ολυμπία έχουν τις υποτείνουσες ίσες. Εάν δε εις το σημείο των Δελφών φέρομε κάθετο προς την ευθεία Δελφών - Ολυμπίας η κάθετος αυτή διέρχεται από την θέση του Μαντείου της Δωδώνης. Οπότε το τρίγωνο Δελφοί – Ολυμπία – Δωδώνη είναι ορθογώνιο με υποτείνουσα την ευθεία Ολυμπία – Δωδώνη. Εάν δε προεκτείνουμε την ευθεία Ολυμπίας - Δελφών βορειοανατολικά και φέρομε κάθετο επί της ευθείας Δωδώνης - Ολυμπίας εις την θέση της Δωδώνης, οι δύο ευθείες συναντώνται εις τα Κίνυρα Θάσου.
Εάν δε επεκτείνουμε την ευθεία Δωδώνης – Δελφών νοτιοανατολικά αυτή διέρχεται εκ της τομής των ευθειών Ολυμπίας – Δήλου και Κνωσού - Χαλκίδος και συναντά τέλος την νήσο Κάσο.
Βλέπουμε ότι η θέση των Δελφών ευρίσκεται σε γεωμετρικές – γεωδαιτικές σχέσεις με τις εξής πόλεις και Ιερά : Ολυμπία, Δωδώνη, Ελευσίνα, Δήλο, Επίδαυρο, Αφαία Αιγίνης, Αθήνα, Σπάρτη, Μυκήνες, Θήβα, Χαλκίδα, Νεμέα, Κίνυρα, Γόρτυνα, Μίλητο.
Ο Θεοφάνης Μανιάς , στο έργο του "Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων"αποδεικνύει ότι οι γεωγραικές θέσεις των πόλεων και ιερών της Ελλάδας δεν είναι τυχαίες,ανεγείροντο με υπολογισμούς γεωμετρικούς και γεωδαιτικούς και με ακριβείς μετρήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό το βιβλίο του Μανιά με έχει επηρεάσει όπως βλέπεις Μαρία !
ΑπάντησηΔιαγραφή