ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ (Από τις διδασκαλίες των Σούφι)

نور الله فوق كل نور

Shaikh Sharfuddin Mainer

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων:

1) Ο άνθρωπος των επιθυμιών
2) Ο αρχάριος που μόλις έχει αρχίσει το πνευματικό ταξίδι της επιστροφής
3) Ο προχωρημένος Γνώστης του Θεού.

Ο πρώτος δεν έχει καμία ανάμνηση του θανάτου του. Ή, αν ποτέ το θυμηθεί, θα καταληφθεί από πνεύμα οδύνης για την απώλεια των κοσμικών πραγμάτων και θα αρχίσει να παραπονιέται. Η ανάμνηση του θανάτου τον απομακρύνει από τον Θεό.

Ο δεύτερος ασκείται στην ανάμνηση του θανάτου έτσι ώστε να ζει με το φόβο του και να εκπληρώσει την επιστροφή με επιτυχία.

Ο τρίτος ουδέποτε λησμονεί το θάνατο και αυτό είναι η εγγύηση της ενότητάς του με τον Αγαπημένο. Ωστόσο, η ύψιστη κατάσταση της ανάπτυξης
εμφανίζεται στην ψυχή που υποτάσσεται ολοκληρωτικά στον Κύριο, και αυτό υπερέχει κάθε άλλης επιλογής για ζωή ή θάνατο.

Όπως παρατήρησε ένας αγαπητός φίλος, η γήινη ζωή είναι μια κατάσταση ύπνου, η μετά το θάνατο ζωή είναι μια κατάσταση αφύπνισης και ο ίδιος ο θάνατος αποτελεί ένα ενδιάμεσο στάδιο. Για τον συνήθη θνητό ο θάνατος είναι περισσότερο οδυνηρός από όσο μια σπαθιά ή μια τσεκουριά, ή αφαίρεση της σάρκας από το σώμα του.

Η ήρεμη αντιμετώπιση και η επανάληψη της ιερής προσευχής, αυτά είναι τα δέοντα για τον άνθρωπο την ώρα του θανάτου.

Letters from a Sufi Teacher