ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ : "Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ"

“Το βιβλίο αυτό είναι ένας χάρτης, ένα σχέδιο φυγής”.

Σκοπός του είναι να σας δείξει τη διαδρομή που ακολούθησε ένας καθημερινός άνθρωπος για να ξεφύγει από την υπνωτική υποβολή του κόσμου, από την μεμψίμοιρη και όλο κατηγόριες περιγραφή της ύπαρξης, να αποδράσει από την πορεία μιας ήδη προδιαγεγραμμένης μοίρας.

" Το βιβλίο αυτό δεν θα υπήρχε, ούτε θα μπορούσα να γράψω έστω και μια γραμμή, αν δεν είχα συναντήσει τον Dreamer και την Διδασκαλία του".

Stefano Elia d’ Anna

Περίληψη:
Η πλέον τρομακτική ασθένεια που απειλεί τον πλανήτη δεν είναι ο καρκίνος ούτε το έιτζ, αλλά η αντιμαχόμενη σκέψη του ανθρώπου. Αυτός είναι ο πραγματικός killer, ο πλανητικός φονιάς: η πλατφόρμα στην οποία στηρίζεται η συνηθισμένη οπτική του κόσμου. Όπως ο Προμηθέας, απέσπασα μια σπίθα απ' τον κόσμο του Dreamer, του ονειρευτή, και την κράτησα σφιχτά για να δείχνει μια "έξοδο διαφυγής" σε όποιον είναι έτοιμος, σε όποιον έχει ήδη αρχίσει να θέτει σε αμφισβήτηση την ξεπερασμένη περιγραφή του κόσμου και τις άχρηστες θανάσιμες αρχές του.

Εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να συναντήσει τον Dreamer.

Για να εγκαταλείψουμε τις παλιές νοοτροπίες και άχρηστες ιδέες, για ν' απελευθερωθούμε από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, και από πεποιθήσεις ανούσιες που κυβερνούν τυραννικά την ύπαρξη μας, χρειάζεται μία μέθοδος, ένα σύστημα, ένα σχέδιο διαφυγής.

Απαιτείται μία "Σχολή".

Κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει από μόνος του. Απαιτείται να συναντήσει κανείς κάποιον που τα κατάφερε πριν από μας, κάποιον που κατάφερε να αποδράσει από την υπνωτική αφήγηση του κόσμου, από ψυχολογικές φυλακές και πνιγηρούς κανόνες. Για να αλλάξουμε τη μοίρα του ανθρώπου, πρέπει να αλλάξουμε την ψυχολογία του, το σύστημα πεποιθήσεων και τα πιστεύω του.

Χρειάζεται να ξεριζώσουμε απ' τα βάθη του Είναι μας την τυραννία μιας νοοτροπίας αντιμαχόμενης, εύθραυστης που μας οδηγεί στο θάνατο.

Γράφω για να σας πω ότι ο Dreamer υπάρχει, και είναι το πιο πραγματικό ον που είχα ποτέ συναντήσει. Ο κόσμος Του της αγνότητας, δεν γνωρίζει περιορισμούς χρόνου, είναι πιο ζωντανός και πιο συγκεκριμένος από το δικό μας, και είναι προσιτός. Είναι μια πορεία ανηφορική και δύσβατη, μα πραγματοποιήσιμη, ένα πέρασμα προς την αλήθεια, την ομορφιά, την ευτυχία. Μια νέα οδός προς τις Ινδίες, γρήγορη και ακόμη πιο πλούσια.

“Ο άνθρωπος υποφέρει, όχι επειδή βιώνει ένα μακάβριο, οδυνηρό γεγονός, αλλά το βιώνει επειδή επέλεξε τον πόνο ως την φυσική του κατάσταση” εξάγγειλε o Dreamer αποφασιστικά.

Συνειδητοποίησα, ότι όλα όσα είχαν συμβεί και όλα όσα θα συνέβαιναν στη ζωή μου ήταν ήδη εκεί, συμπιεσμένα σε μια στιγμή, όπως η αιωνιότητα μιας βελανιδιάς κρύβεται στο σπόρο της. Η κάθε λεπτομέρεια δήλωνε την αμέλεια, την εγκατάλειψη, τη σαπίλα της ζωής του. Θα ήθελα να κάνω κάτι, να ειδοποιήσω τον άνθρωπο που ήμουν για την παρουσία μας. Θα ήθελα να μπω μέσα του για να ταχτοποιήσω τα πράγματα, να τον εγκαρδιώσω με λίγη αξιοπρέπεια, να ισιώσω την καμπούρα του, να σβήσω από το πρόσωπο του εκείνο τον μορφασμό πόνου…

Τίποτε δεν υπάρχει έξω από σένα… Δεν υπάρχει βοήθεια που να προέρχεται από οπουδήποτε –επανέλαβε ο Dreamer χαράζοντας αυτήν την φράση στις πιο ριζωμένες πεποιθήσεις μου- Δεν θα σταματήσω ποτέ να το επαναλαμβάνω: δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον εαυτό σου… Αυτό που αποκαλείς πραγματικότητα είναι η υλοποίηση, η αντανάκλαση των ονείρων σου ή των εφιαλτών σου…”

“Ψάξε την ελευθερία, βγες από αυτήν την πληθώρα των απελπισμένων… Επίβαλε στον εαυτό σου ένα νέο τρόπο διαίσθησης. Κατάκτησε το άπειρο μέσα σου και οι γαλαξίες θα μοιάζουν με κόκκους άμμου…”

“Διεύρυνε την οπτική σου και θα δεις τον κόσμο να μικραίνει… όραμα και πραγματικότητα είναι ένα και το αυτό… Ψάξε την ακεραιότητα και αυτά που για τους άλλους είναι ανυπέρβλητα βουνά για σένα θα είναι μικρά λοφάκια ”.

Τους ανθρώπους που είναι προσηλωμένοι σε μια περιγραφή του κόσμου που στηρίζεται στην ανεπάρκεια και στο φόβο, δεν μπορεί να τους αγγίξει το “όνειρο” … γιατί το όνειρο είναι ελευθερία, ενώ εκείνοι, από τότε που ήταν παιδιά, με την εποπτεία των ιερέων της εξάρτησης και των προφητών της δυστυχίας, εκπαιδεύτηκαν να εγκλωβίζονται στην φυλακή.

Για το λόγο αυτό η επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από άλλους. Τους αναγνωρίζεις γιατί έχουν το χαρακτηριστικό της απόλυτης έλλειψης ευγνωμοσύνης και της ανικανότητας να αγαπήσουν.

Giving is self giving …

Για να δώσει κανείς πρέπει να έχει, και για Έχει πρέπει να Είναι.

ΣΧΟΛΙΑ

Το βιβλίο θυμίζει έντονα Καστανέντα, για όσους είναι εξοικειωμένοι, αλλά ο Dreamer είναι ακόμα πιο αυστηρός από τον Δον Χουάν και στοχεύει κατευθείαν στις πιο απίστευτες ανθρώπινες ικανότητες. Δεν χρειάζεται να πεθαίνουμε αλλά ούτε και να τρώμε τουλάχιστον με την ρουτίνα που το κάνουμε. Η έλλειψη τροφής αφήνει τα όργανα να κάνουν αυτό που είναι φτιαγμένα να κάνουν να ονειρεύονται και να δημιουργούν έτσι την πραγματικότητα.

Το όνειρο είναι το πιο πραγματικό πράγμα που υπάρχει και ο κόσμος είναι δημιουργία του ονείρου λέει ο Dreamer.

Ο τρόπος που δίνεται από τον συγγραφέα η διδασκαλία του Dreamer είναι ξεκάθαρα της σχολής Γκουρτζίεφ, όπως μάλιστα περιγράφεται γλαφυρά από τον μεγάλο μαθητή του Γκουρτζίεφ, ψυχολόγο Πήτερ Ουσπένσκι, στο βιβλίο του «Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού».

Όσον αφορά το θέμα του ύπνου (αν και δεν έχω τελειώσει το βιβλίο) υπάρχει η άποψη ότι ο ύπνος – μάλλον χωρίς όνειρα ή ίσως συνειδητά όνειρα που διαρκούν ελάχιστα έτσι και αλλιώς - είναι άχρηστος ακριβώς όπως και ο θάνατος. Απλώς και εκεί παραιτούμαστε.

H Σχολή φαίνεται να στοχεύει σε έναν άνθρωπο σαν αυτούς που όπως λέει υπήρχαν μέχρι την εποχή του Ομήρου δηλ τους ημίθεους και τους αρχαίους ήρωες. Ήταν λίγοι αυτοί οι άνθρωποι καθώς οι υπόλοιποι τα άφηναν όλα στη θεά Τύχη χωρίς να συνειδητοποιούν ότι ό άνθρωπος έχει την ικανότητα να δημιουργεί τον κόσμο. Αν δεν είναι θεός ο άνθρωπος δουλεύουν οι θεοί για αυτόν. Αυτή η σχολή διατηρήθηκε με κάποιο τρόπο μέσω των αιώνων.

Ο συγγραφέας οδηγείται σε έναν ασκητή μοναχό τον Lupelius που έζησε γύρω στον 10ο αιώνα από όπου αλιεύει πληροφορίες για μια σχολή μοναχών πολεμιστών με ικανότητες να είναι άτρωτοι στις μάχες τεχνική που γνώριζε όπως λέει και ο Μέγας Αλέξανδρος ο οποίος πρωτοστατούσε στις μάχες αλλά μόνο οι συμπολεμιστές του έπεφταν.

Δεν έχω ολοκληρώσει το βιβλίο είμαι στο πέμπτο από τα δέκα κεφάλαια αλλά και εδώ να σταματήσω έχω πάρα πολύ υλικό για συνειδητοποίηση. Το βιβλίο πάνω από όλα δείχνει να είναι ένας ύμνος στο όνειρο συμβατό με τους προβληματισμούς του σύγχρονου εσωτερισμού και ψυχολογίας. Δεν μοιάζει να έχει τέλος και όσο πιο πολύ το διαβάζω, τόσο πιο πολύ με μαγεύει.

Σίγουρα το βιβλίο της χρονιάς για μένα (ως «αντέπτο»!!) και θα χαιρόμουν πολύ όσοι το έχουν διαβάσει ή όσοι το διαβάσουν να αφήσουν εδώ τις σκέψεις τους.

(Καθηγητής Οικονομολογίας, Κοινωνιολογίας και Μάνατζμεντ, ο Στ. Ντ Αννα είναι πρύτανης του European School of Economics με έδρα το Μιλάνο. Το βιβλίο έχει γίνει μπεστ σέλερ, και κυκλοφορεί στα ελληνικά μεταφρασμένο από τα ιταλικά, από τις εκδόσεις Ελφίλ).

 ΣΕΛΙΔΑ FACEBOOK-          http://www.facebook.com/group.php?gid=55431061688