Όποιον και αν ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον
Μεγαλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις
τον ήλιο» ή
«μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου
χαρίσεις».
(Ὀ Διογένης εἶπε στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο: "ἀποσκότησόν με", ποὺ ἔχει διττὴ σημασία: καί "μὴν μοῦ κάνης σκιά" καί "μὴν μὲ σκοτίζης")
Οι νεοέλληνες ειδικοί κατά έναν περίεργο τρόπο,
σταματούν εδώ χωρίς να επεκτείνονται στην υπόλοιπη συζήτηση του Αλεξάνδρου με
τον Διογένη, η οποία είναι πραγματική διάλεξη πολιτικής κοινωνιολογίας. Ο
Διογένης συμφωνεί με την Σωκρατική αντίληψη περί γνώσεως. Δηλαδή δεν μπορεί να
ασχοληθεί κάποιος επιτυχώς και επωφελώς με κάτι αν το αγνοεί.
Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος
εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να
κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν
γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που
πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;
Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που
διαθέτει ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους
ανθρώπους την «ανθρώπινη». Δηλαδή η έμφυτη και η επίκτητη. Για να γίνει όμως κάποιος σωστά μορφωμένος,
είναι απαραίτητο να προστεθεί η ανθρώπινη στην θεία. Δηλαδή ο κυβερνήτης ο
βασιλεύς ο ιατρός πρέπει να έχει το ταλέντο, την έμφυτο κλίση να κυβερνήσει να
βασιλεύει να ιατρεύει κλπ. Η άποψη αυτή του Διογένους επικρατεί σήμερα στην
παιδαγωγική επιστήμη και αποτελεί την βάση του επαγγελματικού προσανατολισμού.
Ο Διογένης βεβαιώνει τον Αλέξανδρο, ότι όποιος έχει
την θεϊκή-έμφυτη μόρφωση, εύκολα αποκτά και την άλλη, την ανθρώπινη, αφού
ακούσει λίγα και λίγες φορές. Απορίας άξιο είναι, γιατί περιορίζουν
τον Διογένη στα αστεία και στα πειράγματά του και «αγνοούν» την προσφορά του
στην επιστήμη της πολιτικής κοινωνιολογίας. Άλλωστε δεν είπε τυχαία στο τέλος
την κουβέντα ο Αλέξανδρος, πως, «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν
Διογένης».
Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο
Διογένης, με τον Μέγιστο της οικουμένης, λέει: «Ακόμη κι αν
κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις ηράκλειες στήλες και
κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που
είναι μεγαλύτερη από την Ασία, δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν
είσαι καλός άνθρωπος. «Μείζω της Ασίας ήπειρον, τον Ωκεανόν διανηξάμενος».
Σε ποιά Ήπειρο αναφερόταν ο Διογένης άραγε; Μα είναι
πασιφανές πως μιλάει για την Αμερική ( καθότι η Ατλαντίδα ήταν στον βυθό...).
Είναι προφανές πως η μυστική ιστορία του Γένους μας εξαπλώνεται σε μέρη και
καταστάσεις που δεν έχουμε αντιληφθεί.
Η αρχαία Ελληνική πραγματεία και μυθολογία - ιστορία μας μιλάει για
υπερατλαντικά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, για υπερόπλα, ακόμα και για πτητικές
μηχανές. Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια σε κάτι που "βγάζει μάτι". Δεν
νομίζω ότι είναι ούτε ντροπή, ούτε φασιστικό να πούμε πως η Ελλάς είναι η
γενέτειρα και ο ηνίοχος κάθε ανθρώπινης γνώσης.
[Πηγή:
pisoapothnkoyrtina.blogspot.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου