Ο Ιππότης και το Άλογο
Όλες οι παραδόσεις της ανθρωπότητας, οι θρησκείες της, οι μεγάλοι σοφοί, ακόμη και η διαίσθηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων, συμφωνούν πως ο άνθρωπος είναι ένα Ον αθάνατο που έχει νού, ψυχισμό, ζωτικότητα και βιολογική ύπαρξη. Το αθάνατο μέρος του ανθρώπου ονομάζουν "Ανώτερο Εγώ" για να το ξεχωρίζουν από το θνητό μέρος που αποτελεί ο νούς, ο ψυχισμός, η βιοενέργεια και το φυσικό σώμα. Έτσι το θνητό μέρος αποτελεί μια τετράδα φορέων, τα λεγόμενα τέσσερα σώματα του "κατώτερου εγώ".
Παραλληλίζουν τότε το "Ανώτερο Εγώ" σαν τον Ιππότη ενώ το "κατώτερο εγώ" αποτελεί το άλογό του. Έτσι όλη η ζωή αποκτά την σημασία του Ιππότη που με το υπέροχο δαμασμένο άλογό του ρίχνεται σε δοκιμασίες και περιπέτειες, στο όνομα του Θεού, της Δικαιοσύνης και της Ομορφιάς ή στο όνομα του Βασιλιά του ή της Ντάμας του..
Ερευνώντας τον Άνθρωπο
Οι γιατροί που μελετούν το βιολογικό μας σώμα έχουν μετρήσει τους κύκλους των κυττάρων του και ξέρουν όλα μας τα κύταρα, εκτός από τα νευρικά, αλλάζουν κάθε επτά περίπου χρόνια. Όπως ξέρουν ότι το πάγκρεας αλλάζει τα κύταρά του σχεδόν κάθε εικοσιτετράωρο ενώ τα εγκεφαλικά κύταρα γενιούνται μέχρι τα δύο μας χρόνια και δεν αντικαθίστανται ποτέ από άλλα.
Οι ψυχολόγοι που μελετούν τον ψυχισμό και τον νού του ανθρώπου, μας αποκαλύπτουν ότι ο άνθρωπος μεγαλώνει μέσα από κύκλους και φάσεις της ψυχονοητικής του δομής σε αλληλεπίδραση με τη σωματική του. Έχουν μάλιστα καθορίσει τις λεγόμενες "ηλικίες" και στάδια της ανθρώπινης ζωής με ρυθμούς επταετείς, δεκαετείς, κ.α.
Ακόμη σοφότεροι άνθρωποι όπως ο Πλάτωνας, ή οι εσωτερικές παραδόσεις των πολιτισμών, μας μιλούν για τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου που καθορίζονται από τον αριθμό επτά κι από τους συστατικούς αριθμούς του: τέσσερα και τρία. Το τέσσερα συμβολίζει τότε την τετράδα ή "κατώτερο εγώ" ενώ το "τρία" αποτελεί το σύμβολο του "Ανώτερου Εγώ" ή Αθάνατης Ψυχής.
Καθώς οι γιατροί και ψυχολόγοι γίνονται σοφότεροι έτσι πολλές εσωτερικές παραδόσεις αποκαλύπτονται στην ανθρωπότητα. Αυτό μας δίνει την μοναδική ευκαιρία να γνωρίσομε καλύτερα τον εαυτό μας και να ζήσομε πιό συνειδητά και αρμονικά με την φύση.
Μια τέτοια ευκαιρία αποτελούν αυτά που εκθέτουμε στη συνέχεια. Αφορούν τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου. Αυτές υπακούουν στον αριθμό αλλά και στον ρυθμό, ακολουθώντας ένα ανώτερο σκοπό και μια μεγαλύτεη διακιοσύνη. Η αλληλοσυμπλήρωσή τους τις μετατρέπει σε εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας άρα και ευτυχίας.
Ξεκινάμε με τις εξωτερικές ψυχολογικές γνώσεις:
Μιά ολόκληρη ζωή
Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες φανερώνουν πως η ανάπτυξη του ανθρώπου γίνεται μέσα από κύκλους τριών φάσεων, σαν να επαναλαμβάνουν ολόκληρη την ζωή και τις φάσεις της: Γέννηση - ανάπτυξη, ωριμότητα - δημιουργικότητα, φθορά - θάνατος.
Οι κύκλοι αυτοί υπακούουν στον αριθμό επτά, άλλοτε "συμπιεσμένο" καί άλλοτε "επαυξημένο" κατά ένα, δύο ή - πολύ σπάνια - τρία χρόνια.
Έτσι κάθε άνθρωπος μεγαλώνει κατά "επταετίες". Η πρώτη επταετία αποτελεί την βρεφική και νηπιακή του ηλικία, η δεύτερη την παιδική, η τρίτη επταετία κάνει την πολυφημισμένη και πολυερευνημένη εφηβεία, η τέταρτη την νεότητα. Έτσι φθάνομε στα πρώτα 4 χ 7 = 28 χρόνια. Ο άνθρωπος είναι πιά ώριμος και ολοκληρωμένος.
Ακολουθούν 3 επταετίες δημιουργικότητας αλλά και σταθερότητας. Φθάνομε στην ηλικία των 7 χ 7 = 49 χρόνων.
Κατόπιν ξεκινάει ένας κατήφορος για το φυσικό μας σώμα. Στην ηλικία των 10 χ 7 = 70 χρόνων, θεωρείται ότι ο άνθρωπος έζησε μια ολόκληρη ζωή. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του μοιάζουν με αυτά της δέκατης επταετίας, όσα κι αν του υπολείπονται μέχρι τον θάνατό του.
Διάβασα πολύ προσεκτικά τα όσα γράφεις.Πολλά δεν τα ήξερα... θαρρώ όμως ότι υπάρχει ακόμη κάτι που ευθύνεται για την εσωτερική μας ηλικία.Ο ψυχισμός μας...Όταν η ψυχή είναι ήρεμη και γαληνεμένη τότε το γήρας αργεί να έρθει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑζα, σπάνιο φαινόμενο τις μέρες μας η εσωτερική γαλήνη και ηρεμία και λίγοι οι αιώνιοι έφηβοι (κάποιες μεγάλες προσωπικότητες ίσως στο χώρο της τέχνης ή των επιστημών).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν κυρίως τεχνητά μέσα διατήρησης της νεότητάς τους (πλαστικές, μπότοξ κλπ). Για τη θεραπεία της ψυχής λίγα, επιφανειακά!
Σίγουρα ο ψυχισμός είναι ο καθοριστικός παράγων αλλά νομίζω τον διαστρέφουμε, κατά την παιδική κυρίως ηλικία.
Η δύναμη ψυχής μας πηγάζει από τα βάθη μας, τα ανεξερεύνητα εκείνα ορυχεία μας, κρυφά όμως και παραμελημένα από τους περισσότερους, τόσο γνωστά και αγαπητά όμως για άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Από ανάρτηση του φίλου Δημήτρη)
http://nostou-algos.blogspot.com/2009/06/blog-post_25.html
"Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.Καβάφης
(Από ανάρτηση της φίλης Μωβ!)