ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ "Την θεά Αθηνά την αγαπούσε και την υπεράσπιζε, μπροστά σ' όλους τους θεούς, ο πατέρας της ο Δίας, που τη θαύμαζε για τη σοφία, την πολεμική της ανδρεία και την αγνότητά της τόσο πολύ, ώστε να την συγχωρεί ακόμα κι όταν ήταν αντίθετη με τα σχέδιά του ή τραυμάτιζε με το δόρυ της τους άλλους θεούς.
Στον τρωικό πόλεμο υποστήριζε με σθένος τους Αχαιούς και δε δίστασε να τραυματίσει κι αυτόν ακόμα τον Άρη και την Αφροδίτη, που ήταν με το μέρος των Τρώων Στη διάρκεια όλου εκείνου του πολέμου, η Αθηνά ήταν ο μυστικός σύμβουλος των Ελλήνων βασιλέων και ιδιαίτερα του Οδυσσέα, οδηγός των Αχαιών στη μάχη, συμπαραστάτιδά τους σ' όλα τα δέκα χρόνια του αγώνα τους εναντίον της Τροίας. Αργότερα, όταν στην Ελλάδα άρχισαν να αναπτύσσονται οι τέχνες, η Αθηνά βοηθά στην ανακάλυψη χρήσιμων πραγμάτων και συμβάλλει στην αλματώδη πρόοδο κάθε πνευματικού και χειρωνακτικού έργου."
Περιγραφή της μάχης Αθηνάς - Άρη:
Ραψωδία Φ 390
Πολλή ώρα να πιαστούν δεν πέρασε' μπροστά ο σκουταροκρούστης ο Άρης κινάει, και πρώτος χύθηκε στην Αθηνά, κρατώντας το χάλκινο κοντάρι, κι άσκημα της συντυχαίνει λόγια: «Τι πάλε τους θεούς, σκυλόμυγα, να χτυπηθούν ξαγγρίζεις με τόση αποκοτιά, απ' την άγρια σου τη λύσσα κεντημένη; Για δε θυμάσαι που ξεσήκωσες τον αντρειανό Διομήδη . να με λαβώσει, κι η ίδια αρπάζοντας το αστραφτερό κοντάρι το 'σπρωξες πάνω μου και ξέσκισες την όμορφη μου σάρκα; Μα ήρθε η στιγμή που τα όσα μου 'καμες θαρρώ θα ξεπλερώσεις!»
400
Είπε, κι απά στο βροντοσκούταρο το τρομερό της ρίχνει, αυτό που μήτε το αστροπέλεκο (ασπίδα κατασκευασμένη από το δέρμα της Αμαλθείας της αίγας τροφού του Δία) το διαπερνάει του Δία. Εκεί τη βρήκε ο αιματοστάλαχτος με το κοντάρι του Άρης. Κι αυτή, πισωδρομώντας, άρπαξε με το βαρύ της χέρι μια πέτρα από τη γη, θεόρατη κι αγκαθωτή και μαύρη, που σύνορο οι παλιοί την είχανε στα χτήματα τους στήσει. Μ' αυτήν τον χτύπησε κατάσβερκα και του 'λυσε τα γόνα. Κι έπιασε ο γαύρος Άρης πέφτοντας στρέμματα εφτά, και σκόνη γιομίζει στα μαλλιά, και βρόντηξαν τρογύρα τ' άρματά του. Γελώντας η Αθηνά του φώναξε κι όλο καμάρι του 'πε:
410
«Άμυαλε εσύ, που δεν κατάλαβες ακόμα πόσο εγώ είμαι πιο δυνατή σου, μόνο γύρεψες να μετρηθείς μαζί μου! Έτσι πλερώνεις τ' αναθέματα της μάνας σου, που τώρα χολιάει μαζί σου και σ' οχτρεύεται, τι αφήκες τους Αργίτες, και χέρι για να δώσεις έτρεξες στους Τρώες τους φαντασμένους.»
Μετάφραση: Ν. Καζαντζάκη ‐ Ι.Θ. Κακριδή
«Η νόηση μετά του θάρρους, που διέθετε η θεά Παλλάδα Αθηνά, νίκησε την αλαζονεία της ρώμης και το θράσος του Άρη»
(Αφιερωμένο σε όλους τους συμμαθητές τις 61ης )
Από το αφιέρωμα για την Αθηνά,εκτός από το bold κείμενο -που είναι η ουσία-και σ'ευχαριστούμε για το αφιέρωμα,κρατώ τη φράση "η Αθηνά ήταν ο μυστικός σύμβουλος των Ελλήνων βασιλέων",καθώς και ότι οι Τρώες πίστευαν στους ίδιους θεούς.Ενδεχομένως αν υπήρχαν ως φύλα την εποχή που ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, να λάμβαναν μέρος και στους αγώνες,αλλά δεν έχουμε τέτοιες μαρτυρίες ενώ για τους Κρήτες έχουμε!φιλικά η συμμαθήτρια
ΑπάντησηΔιαγραφήmarian,απλώς θυμίζω ότι to bold κείμενο είναι φράση της αξιότιμης καθηγήτριας της περασμένης Παρασκευής, που μίλησε σχετικά με το θέμα. Όσο για το άλλο ζήτημα έχεις δίκιο δεν υπάρχουν απτές αρχαιολογικές αποδείξεις ή κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ με τη σειρά μου, τους δύο προλαλήσαντες συμμαθητές και φίλους. Υπάρχει επίσης ένα πολύ όμορφο ρητό του Εμπεδοκλή που σας το αφιερώνω "η μάθηση αυξάνει το μυαλό" ή "μαθεί γαρ τι φρένας αύξει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ φίλε Διαιτητή, αντεύχομαι και ας προσπαθήσουμε τώρα να χρησιμοποιήσουμε γόνιμα την αποκτηθείσα γνώση που μας προσέφεραν οι εκλεκτοί καθηγητές μας. (Εδώ θέλει τέχνη!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ρήση .*
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή